6)      قطعا کسانی که کفر می‌ورزند، برایشان انذار یا عدمش، مساوی است؛ در هر صورت ایمان نمی‌آورند.

• تا این‌جا بحث از متقین و مونین و مفلحین بود؛ ولی از این آیه به معرفی کفار و سپس منافقین می‌پردازد.
• ویژگی مهم کفار این است که چه انذار داده شوند و چه نه؛ در هر صورت ایمان نمی‌آورند. این ویژگی شاید بیان‌گر روحیات عناد و سرسختی و لجاجت کفار است که همواره باید به آن توجه کرد.
• کفر در لغت یعنی پوشاندن و نادیده گرفتن و از این رو منکر دین را کافر می‌گویند که حقایق و آیا الهی را کتمان می‌کند و یا نادیده می‌گیرد.
• مؤید دیگر قرآنی این آیه: «سواءٌ عَلَینا اَوَعَظتَ أَم لم تَکُن مِنَ الواعظین».
• لجاجت و عناد باعث می‌شود روحیه چنان شود که دیگر آدمی از پذیرش حق، سرباز زند.
• حتی اگر دعوت‌کننده رسول اکرم باشد، امکان دارد که توفیقی در اخذ نتیجه مثبت حاصل نشود. چرا که فقط دعوت‌کننده مهم نیست، بلکه عوامل دیگری از جمله دعوت‌پذیرنده و روحیاتش هم یکی از عوامل مهم است. پس حواسمان باشد که هر درخواستی نباید منجر به نتیجه مثبت شود و البته این نکته هم که گرچه خدا روحیه کافران را این‌چنین عنادانه توصیف می‌کند، ولی باز پیامبر از انجام وظیفه انذار سرباز نمی‌زند. مؤید قرآنی«وَ ما اکثرالناس ولو حَرَصتَ بِمؤمنین» و «اَفَنَضرِبَ عَنکُمُ الذِّکر صفحاً إِن کُنتُم قوماً مُسرِفین»
• انذارناپذیری مقدمه کفر است. یعنی انذارناپذیری باعث ایمان‌ناپذیری و آن هم باعث کفر می‌شود.
• این آیه مهر بطلانی است بر نظریه مجبور بودن انسان. چرا که می‌گوید فرد کافر با آن‌همه استدلال و موعظه، باز ایمان نمی‌آورد.
• روش تبلیغ برای کفار و آنان که موعظه درشان اثر نمی‌کند، انذار است.
• مبلغ و رهبر باید خود را برای لجاجت‌های سرسختانه آماده کند و با سعه صدر به کار خود ادامه دهد. ادامه مطلب...
  
  
  

این جلسه مربوط به صفحه اول سوره بقره می‌باشد:

1)      حروف مقطعه:

• قول‌های مختلفی درباره حروف مقطعه آمده، مثلا؛
• راز و رمزی است بین خدا و پیامبر؛
• در اول هر سوره، نام آن سوره است.
• مختصری از کل سوره است؛
• می‌خواهد بگوید، قرآن با این همه عظمت و اعجاز، از همین حروف ساخته شده است؛ که این قول بهترین قول است.
•  29 سوره قرآن با حروف مقطعه آغاز شده است که در 24 مورد، پس از ذکر حروف مقطعه، روی سخن از قرآن و معجزه بودن آن است.
• آری؛ خدا از حروف الفبا که در دسترس همه مردم است، کتاب معجزه‌ای نازل می‌کند؛ همان‌طور که از عناصر مادی انسان می‌سازد و از دل خاک، صدها نوع میوه و گل و گیاه می‌آفریند. ولی نهایت هنر مردم این است که از خاک و گل، خشت و آجر و مجسمه بی‌جان بسازند!

2)      آن کتاب که در آن شکی نیست؛ برای پرهیزکاران در آن هدایتی است.

• این‌که در این آیه فرموده«کتاب» یعنی قرآن در زمان رسول به شکل کتاب در آمده بود. ولی سوال: در موقع نزول سوره بقره که همه سوره‌ها نازل نشده بود و حتی از خود بقره هم همه آیات نازل نشده بود، پس چگونه به شکل کتاب در آمده بود؟
• بین شک و ریب تفاوت است؛ چون در جایی داریم«لَفی شکّ منهُ مریب»؛ ریب یعنی شک همراه با سوءظن و بدگمانی. از طرفی هم می‌دانیم که بدگمانی و سوءظن در کتاب خدا نیست، بلکه در روح وضمیر افراد است«فهم فی ریبهم یترددون»
• هم‌چنین «لا ریب» نشانگر اطمینان از درستی و صحت قرآن است.
• گرچه قرآن، وسیله هدایت همه مردم است«هُدیً للنّاس»، ولی بهره‌گیری از هدایت قرآن، نصیب کسانی می‌شود که در برابر کلام خداوند بی‌تفاوت نبوده و نسبت به آن پذیرش داشته باشند.
• همچنین از «هدیً» مشخص می‌شود که هدف اصلی قرآن«هدایت» است.
• با دقت در آیات دیگر قرآن درمی‌یابیم که هشدارهای قرآن خطاب به عموم است(«نذیراً لِلبَشَر»«لِلعالَمینَ نذیرا»)؛ ولی در آیات دیگری هم می‌فرماید:«انَّما تُنذِرُ الَّذینَ یَخشَونَ رَبَّهُم بالغیب» یا «إِنَّما انت منذر من یخشاها»؛ یعنی «ای پیامبر تو فقط اهل تقوا را می‌توانی هشدار دهی، با آن‌که هشدارها شامل همه مردم است، ولی تاثیر آن‌ها روی افراد باتقواست». مثل نور خورشید که برای همه خیر است، ولی عبورش تنها از موجودات شفاف است. به بیان یگر بهره‌گیری از هدایت قرآن قسمت کسانی می‌شود که روح و جانشان را آماده کرده باشند و پرهیزکاری پیشه کرده باشند. البته در مورد معنای تقوا هم سخن فراوان است. این‌که تقوا را فقط به معنای «پرهیزکاری» بگیریم، یعنی تقوایی منفعلانه و در مقابل آن، تقوای فعال قرار دارد که فرد متقی علاوه بر این‌که خود را از آسیب‌ها مصون می‌دارد، در اجتماع حضور فعال دارد و با فعالیت زیبای خود مانع از آلودگی دیگران به آسیب‌ها هم می‌شود. یعنی فرد صاحب تقوای فعال، آن‌قدر خوب کار کرده و قوی است که با حضور در برخی مجالس، مانع ادامه‌دار شدن آلودگی در مجالس و آسیب رسیدن به سایر افراد هم می‌شود. نه این‌که گوشه دنجی اختیار کند و اصلا نگذارد هیچ آسیبی به او نطدیک شود؛ بلکه روش برخورد با آسیب‌ها را آموخته و آن‌ها را از خود دفع می‌کند و هم‌چنین مانع آسیب‌رسیدن به سایرین هم می‌شود.
• پاکی دل و جان آدمی===»هدایت و دریافت نور وحی. پس هر که ظرف دلش پاک‌تر، بهره‌مندی و نورگیری‌اش بیشتر.
• این‌جا خداوند فرموده، هدیً لِلمُتَّقین و در جاهای دیگر از لایهدی استفاده کرده برای«قوم الفاسقین»«قوم الظالمین»«قوم الکافرین»«من هو کاذب کفار»«من هو مسرف کذاب» ادامه مطلب...
  
  
  

اول یه نکته: با دو تا از زنداداشام یه مدتیه تدبر تو قرآن رو شروع کردیم؛ خیلی خیلی قشنگه، توصیه می‌کنم حتما امتحان کنید، فوق‌العادست.

قراره نتیجه جلسات تدبرمون رو تو وبلاگ هم بذاریم تا هم ثبت شده باشه و مرتب و هم تعاملمون بیشتر و فراتر از زمان جلسات هم باشه. تازه یه فایده دیگه هم داره که شمایی که تشریف میاری خونه وبلاگی منو منور می‌کنی، شاید یه بهره‌ای ببری.

سوره حمد رو مدتیه تموم کردیم و فک کنم 2 یا 3 جلسه طول کشید ولی مرتب کردنش و آماده کردنش برای وبلاگ کمی طول کشید. به هر حال، حالا آماده شده و تو وبلاگ هم بارگزاریش کردم.

************************

1)      به نام خداوند بخشنده مهربان؛

• آغاز هر کار هم با نام خدا و هم با یاد خدا؛ آمدن بسم‌الله در آغاز همه سوره‌ها و توصیه به آغاز همه کارها با آن، بیانگر اهمیت این آیه است و زنگ اخطاری همیشگی است برای ما که حواسمان به راه و اهدافمان باشد؛ آن هم در همه کارها و البته بسم‌الله رنگ الهی به کارهایمان می‌دهد و کارهایمان را مقدس می‌کند(عبادت می‌کند) و در نتیجه بیمه‌شان می‌کند.  البته نکته دیگری هم هست و آن این‌که شروع کارها با نام خدا، مایه دلگرمی و پشت‌گرمی آدمی می‌شود. چرا که کار را با نام قدرتمندترین و رئوف‌ترین و مهربان‌ترین مهربانان شروع می‌کنیم.
• رحمن: صفت رحمت عام خدا، رحمتی که شامل همه می‌شود، همه موجودات، اعم از حیوانات و جمادات و همه مدل انسان‌ها، از مؤمن گرفته تا کافر.
• رحیم: صفت رحمت خاص خدا، که ویژه عده‌ای از برجستگان است. عده‌ای از اولیا و برگزیدگان. ادامه مطلب...
  
  
  

یادش به خیر شعر زیر رو که تو اردوهای مشهد هم‌خونی می‌کردیم؛ اون هم با چه سوزی.

دل بهونه گرفته کجا لونه گرفته          مرغ دلم تو صحنت آشیونه گرفته

ای محبتت ، آب و دونه ی دلم          (  روی گنبدت آشیونه دلم )²

یا امام رضا ، یا امام رضا          (  یارضا رضا رضا یا امام رضا)²

تو حرمت همیشه           دل میشه مثل شیشه

هیچ کسی دست خالی           از این جا رد نمیشه

یا امام رضادرد ما رو می دونی          یا امام رضا روتو برنگردونی

یا امام رضا،یا امام رضا          ( یا رضا رضا رضا یا امام رضا )²

دلم مثل کبوتر گرفته از شما از پر          میخواد زبون بگیره بگه غریب مادر

جون مادرت از تو ایوون طلات          (بال و پر بده تا برم به کربلات)²

یا امام رضا ،یا امام رضا           (یا رضا رضا رضا یا امام رضا )²

بعضیا بارمی‌بندن گریه‌کنون می‌خندن    (مسافرای شهر مدینه بار می‌بندن)²

یا امام رضا حج فقرا تویی          (هم مدینه هم اوج کربلا تویی) ²

یا امام رضا ،یا امام رضا          (یا رضا رضا رضا یا امام رضا )²

___________

یا امام رضا تو این روزایی که یکی از قشنگ‌ترین کارا آماده کردن مقدمات سفر کربلاست، قسمت ما کن که ما هم بیایم پیشت که هم جای حج نرفتمونو پر کنی و هم کربلای ندیده رو.

البته خود حج و کربلا رو هم می‌خوام؛ ولی این که راحت‌تر و نزدیک‌تره و کلیده هم، بد هواییمون کرده.

آقاجان! قسمت کن بیایم پابوست.

عمه ام سه‌شنبه صبح این دنیای واقعا فانی رو به مقصد دنیای باقی ترک گفت و از پیش ما پر کشید و رفت:(

امشب اولین شب جمعه‌ای که تو خاکه.

ممنون می‌شم شمایی که داری این پستو می‌خونی، یه فاتحه یا صلواتی تقدیمش کنی.

امام کاظم(علیه‌السلام): اگر 50 نفر نزدت آمدند و واقعه‌ای درباره کسی را که با چشم خود دیده بودند، برایت تعریف کردند؛ ولی تو نزد آن شخص رفتی و او انجام آن کار را انکار کرد، حرف خود او را قبول کن و مبنا قرار بده!

خیلیه ها! 50 نفر!! اون‌وقت ما با شنیدن حرف یه نفر، حالا یه بنده خدایی هر چی هم بگه بابا قضیه این‌طور نیست، قبول نمی‌کنیم که نمی‌کنیم!

___________________

پی‌نوشت: الان حاج آقا رفیعی داشت شبکه قم سخنرانی می‌کرد و این حدیث رو گفت.

آی اونایی‌که همیشه سر می‌دید« یا لَیتَنا کُنّا مَعَک» یا همش می‌گید «کاش زمان جنگ بودیم و می‌رفتیم جبهه و به ندای هل من ناصر حسین دوران، خمینی، لبیک می‌گفتیم» و یا همه‌جا شعار« ما اهل کوفه نیستیم و رهبرا از تو به یک اشارت و از ما به سر دویدن» رو سر می‌دید؛ حواستون هست که 3 ساله نائب امام زمان داره همه جوره می‌گه به هوش باشید! اوضاع جمعیتی مملکت امام زمان(عجَّل الله تعالی فرجه الشریف) واقعا تو محدوده خطر کلی پیش رفته! و همه باید تو این زمینه نقش ایفا کنند و اصلاح این مسئله بسیار مهم نیازمند حرکت همگانیه؛ مگه نمی‌بینید بعد از 3 سال، هنوز دولت و مجلس هیچ‌گونه اقدام مثبت و عملی تو این راستا انجام ندادند و انگار نه انگار!

 پس شما به هوش باشید که الان عرصه لبیک گفتن به ندای ولی امره و الانه که با وجود تحریم و بحران اقتصادی و شعارهای جورواجور کنترل جمعیت و فرهنگ اشتباه رایج و به تعبیر تشبیهی در برابر سپاه ده‌ها هزار نفری، یک جمعیت قلیل هم که شده، باید با تمام وجود و با عشق به حسین زمانشون، لبیک بگن و تو این راستا اقدام کنن.

آی دختر و پسری که سِنِّت روز به روز می‌ره بالا و هم‌چنان تو معیارهای سختت و شرایط سنگین پیش از ازدواج گیر کردی!

 و آی زوجی که در تلاش طلاقی و جدایی و هیچ‌رقمه، کوتاه نمیای!

و آی تازه عروس و دامادی که می‌گی حالا چند سال بعد از ازدواج بذار لذت‌هامونو ببریم و هنوز برا بچه زوده و هنوز خودمون بچه‌ایم!

 و آی والدینی که یه بچه و یا دو بچه داری و می‌گی اصلا حرف بچه جدید پیشم نزنید!

 واقعا اینه رسم لبیک گفتن؟؟؟!!!

یعنی وقتی حضرت آقا می‌فرمان که «ما در منطقه خطر مبالغ زیادی پیش رفتیم» و واجب می‌کنن فرزند‌آوری رو و تأکید می‌کنن که آی جماعت شیعه، نسل شیعه رو زیاد کنید، ما هنوز باید به هزار و یک دلیل خودساخته، سر بزنیم از این امر آقا؟

پی‌نوشت: اصلا منظورم این نیست که یک شبه و بی حساب و کتاب و بی‌رویه کار انجام بشه؛ ولی من که با هر کی صحبت می‌کنم، واقعا به جرأت می‌تونم بگم همه دلایلی که میارن، توجیه کاملا غیرمنطقیه و به عبارت دیگه بهانه هست و از سر وا کردن و با تغییر دیدگاه و  فرهنگ بیشتر مواردی که باهاشون مواجهیم، می‌تونن تو این زمینه نقش پررنگ داشته باشن.

__________________

لینک مرتبط:http://radio.irib.ir/persian/modulespage.aspx?modulename=Viewtags&tag=%u062a%u062d%u062f%u064a%u062f+%u0646%u0633%u0644&ProgramID=159&PortalID=12(صوت جلسات پرسش و پاسخ دکتر محسن عباسی در رادیو معارف)

نمی‌دونم تا حالا این مطلبو شنیدین یا نه که نوزاد که به دنیا میاد، از همون اول، شبا که می‌خوابه، می‌شه گفت بی‌استثنا و همیشه‌ی همیشه، موقع نماز صبح بیدار می‌شه و کمی گریه می‌کنه و بعد هم شیر می‌خوره و یا می‌خوابه و یا کمی بیدار می‌مونه و بعد می‌خوابه.

به تعبیر خیلی‌ها بچه در واقع حواسش به وقت نماز هست و با این کارش هم خودش وقت نماز رو درک می‌کنه و هم باعث بیداری اعضای خونواده و به‌خصوص مادرش می‌شه.

حالا مادره اگه تو راه باشه، همون اول وقت و وقت فضیلتی که بیدار می‌شه برا شیر دادن، بلند می‌شه و نمازشو هم صاف می‌زنه تو خال.

خیلی از این مدل فرصت‌ها رو خدا جلو پامون می‌ذاره برا زدن تو خال. امیدوارم ما هم بنده‌های خوبی باشیم و ازشون استفاده کنیم.

____________________

روایت مرتبطی تو مفاتیح هست که از کوچیکی زیاد مادرم تو خونه برامون تعریف می‌کرد که خیلی جالبه:

امام صادق علیه‌السلام فرمود«هیچ بنده‌ای نیست؛ مگر آن‌که در هر شبی 1 یا 2 یا چند بار بیدار می‌شود؛ پس اگر برخاست که برخاست؛ وگرنه شیطان در گوش او بول می‌کند، و به همین دلیل است که آْن‌کس که برای نماز صبح برنخاسته است، خود را سنگین و کسل می‌یابد»

البته دو تا روایت مشابهش هم تو مفاتیح تو قسمت«در برخاستن از خواب و نماز شب خواندن» هست که ارجاعتون می‌دم از خود مفاتیح شیخ عباس قمی بخونیدشون.