می گن آیت الله بروجردی به خاطر این‌که از شیطان رودست نخورن و به این راحتی اجازه ندن که برا کسی عصبانی بشن با خودشون عهد کرده بودن که اگه یه وقتی برای کسی عصبانی شدن خودشونو جریمه کنن که 1 سال تمام روزه بگیرن. یه بار موقع کهولت سن(تو همان زمانی که مرجعی بودند و کلی برو بیایی داشتن) تو کلاس درسشون یکی از طلبه ها اصلا حواسش به درس نبود و آیت الله بروجردی هم هر کاری می کردن، اون شاگرد حواسشو جمع درس نمی کرد. تا این که بالاخره آیت الله بروجردی سر این شاگرد یه لحظه عصبانی می شن که فلانی حواست کجاست؟ حواستو جمع کن دیگه.زمان اتمام درس اون روز، ایشون یادشون میقته که ای وای، چه کاری بود که کردم و اون دنیا کارم گیره و یقمو می گیرن و...و در نتیجه از آدرس اون شاگرد پرسان می شن و جواب می شنون که امروز نمی‌شه دیدشون. فردا صبح زود قبل از کلاس می خواید بریم دم خونشون. خلاصه فرداش، آیت الله می‌رن دم خونه طرف و می گن فلانی من دیروز برات عصبانی شدم حالا اومدم دستتو ببوسم و عذرخواهی کنم تا حلالم کنی. شاگرد هم می گه: نه استاد این چه حرفیه و من شما رو بخشیدم. ولی استاد زیر بار نمی‌رن و می گن نه من حتما باید دست شما رو ببوسم/شاید شما تو رودروایستی گیر کردید و می گید منو بخشیدین و خلاصه حسابی اصرار می کنن تا این‌که شاگرده قسم می‌خوره که آقا باور کنید شما رو بخشیدم و آقا هم دیگه اصرار نمی‌کنن که حتما دستشو ببوسن مه او اذیت نشه و بعد از فرداش به مدت 1 سال تمام غیر از ایام روزه حرام روزه می‌گیرن.
دیگه متن خودش کاملا گویاست و من واقعا موندم چی بگم.
جریمه به این سنگینی/ اونم تو سن پیری سر کلاس درس و اونم برا شاگردی که اصلا انگار تو کلاس نیست)/التماس برا حلالیت گرفتن و بخشیده شدن و تا دم در خونه طرف رفتن از سمت کسی که آدم مشهوری هم بوده/عمل به جریمه این‌چنینی تو اون سن و...
خدایا اون وقت ما تو اون دنیا ...
خدایا قسمت می دم به خودت و بزرگیت که ما رو ببخش و این همه عصبانی شدن هامون برا بچه و همسر و مادر و فامیل و دوست و آشنا و ... رو حلال کن.
برچسب ها : مذهبی , قیامت , معاد , عصبانیت , حلالیت , بخشش , سیره علما ,
