فکر می‌کنم این حدیث رو اکثر ماها شنیدیم که« حق فرزند بر پدر اینه که ایم خوب براش انتخاب کنه». حالا من امروز می‌خوام در مورد اسمای خوب و کلا نامگذاری یه مطلب بذارم.
این بحث از چند منظر قابل بررسیه؛ یکی از منظر دینی، یکی از منظر روان‌شناسی و بعدی هم از نظر اجتماعی.
در کل، اسم هر شخصی تو شخصیتِ او تاثیر فراوان و انکارناپذیری داره و علم روان‌شناسی امروز هم، با بررسی این تاثیرات به نتایج جالبی رسیده و بیان می‌کنه بین شخصیت افراد و اسم اون‌ها، نوعی ارتباط ایجاد می‌شه و اسم خوب می‌تونه انگیزه کارهای خوب و گرایش به سمت الگوهای خوب رو در او ایجاد کنه و برعکس، اسامی تحقیرآمیز و نکوهیده، می‌تونه منجر به گرایش‌های منفی، انزوا و انتقام و پرخاش‌گری بشه.
طبق تحقیقات علمی، بچه‌ها از حدود 2 تا 3 سالگی، اسم خودشونو تشخیص می‌دن و تو این سن، از کلمات« من، به من و مال من» بیشسترین میزان استفاده رو می‌کنن و از همین سن، اسمشون یک وجه تمایز بین اون‌ها و دیگران براشون شناخته می‌شه و اصلا جواب کودک به اسمش(هویتش) از اولین عکس‌العمل‌های هر کودکیه، چرا که کودک بیشتر از هر کلمه‌ای اسمِ خودش رو می‌شنوه. به همین دلیل نام اون‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای برای کسب هویت و شخصیتشون ایفا می‌کنه و باز هم طبق نظر روان‌شناسا، دستگاه گیرنده‌ی صوتی کودک به شدت حساسه و هر صدایی می‌تونه تاثیر ویژه‌ای بر اون داشته باشه و بر ساختار شخصیتی او و زندگی آینده‌اش تاثیر می‌ذاره؛ دقیقا مثل اذانی که در گوش کودک خونده می‌شه؛ هر اسم و واژه‌ای هم یه فرکانس خاص داره و گاهی می‌تونه انرژی مثبت داشته باشه و گاهی برعکس دارای انرژی منفی باشه و سلول‌های مغزی کودک رو تحریک کنه و الگوی ذهنی فرد رو بسازه. از نظر تربیتی نیز اسم نیکو و زیبا می‌تونه تاثیراتی بر هورمون‌های بدن داشته باشه و احساس رضایت‌مندی و لذت و در نهایت آرامش رو به فرد القا کنه و هم‌چنین تو برقراری ارتباط موثر با دیگران اثرگذار باشه و باعث می‌شه که دیگران هم با دید مثبت‌تری به فرد نگاه کنند.
اکثرا بچه‌ها هم، تمایل نشون می‌دن که معنای اسمشون رو و وجه تسمیه‌اش رو بدونن و البته بعد بین همسالان و آشنایان، به اسمشون افتخار کنن. سوای این بررسی‌ها، من خودم هم در مورد خودم این تجربه رو داشتم که همیشه به معنای اسمم توجه داشتم و هم تو پسر خودم هم دیدم که همیشه به اسامی قشنگ(به قول خودش امامی(!)) علاقه شدید داره و با تکیه به معنای اسمش(امیرمهدی)، به اسم خودش افتخار می‌کنه و تو یه مقطعی، مدام و به همه معنای اسمش رو یادآوری می‌کرد و یا برای بچه‌های تازه به دنیا اومده‌ی فامیل، اسامی خوب انتخاب می‌کرد و حتی پیشنهاد می‌داد و یا تو یکی دو مورد بعضی بچه‌ها رو با اسم پیشنهادی خودش، تا مدت‌ها صدا می‌زد!
ادامه مطلب
برچسب ها :
سبک زندگی(نامگذاری) ,
