نمی دونم چن بار تا حالا برا تویی که داری این متنو می‌خونی، پیش اومده موقع نماز بشه و از هر کاری(هر کاری که واقعا بشه، که خیلیند این مدل کارا) بزنی تا به زنگ خدا جواب بدی .
ولی گاهی فکر می کنم چقدر قشنگ می‌شد که ما مسلمونا به نماز اول وقت و صدای زنگ تلفن خدا هم به سرعت جواب می‌دادیم و برامون بااهمیت بود؛ مثلا فکرشو بکنید وقتی بانوی خونه، وسط آشپزی و یا وسط جارو کشیدن خونه و یا شست وشو و نظافت و گردگیری، با صدای قرآن قبل اذان، خودشو جمع و جور و آماده کنه برا نماز اول وقت، چقدر اثر تربیتی و فوق‌العاده‌ای روی بچه‌ها و بقیه اعضای خونه می‌ذاره! واقعا قابل وصف نیست.
یا وقتی حالا بچه‌ای یا نوجوانی همراه یکی از بزرگ‌ترا(پدر، مادر یا خواهر برادر بزرگ‌تر و حالا هر کسی) تو خیابونای شهر تو ماشین نشستن و صدای قرآن یا اذان که بلند شد، اون بزرگ‌تر، ماشینو تو نزدیک‌ترین جای ممکن بزنه کنار و برن تو یه مسجدی نماز بخونن.حالا جدای از اثر تربیتیش روی کوچیک‌ترا و یا هر یک از اطرافیان، رو بقیه اعمال و زندگی ما و رابطمون با خدا و نعمت‌ها و ... اثر کاملا مستقیمی می‌ذاره و یه شیرینی خیلی زیادی رو به ما می‌چشونه که اصلا قابل بیان نیست و فقط باید چشیدش تا به عمقش پی برد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.یادش به خیر؛ یه زمانی خودم همین‌جوری بودم که این‌جا نوشتم، ولی ... ؛ خدایا التماس توفیق دارم ازت!
2.از این عکسه خیلی خوشم میاد:
برچسب ها : سبک زندگی(نماز) ,
