سلام به همه‌ی خواننده‌های خوب وبلاگم و معذرت‌خواهی شدید بابت این‌همه به‌روز‌نرسانی!
ولی باور کنید نمی‌شد و نتونستم، یه امتحان خیلی مهم سخت داشتم، شهرستان بودم و کامپیوتر نداشتم و ...خلاصه لپ کلام این‌که «ببخشید»:(
حالا برا شروع؛ اولا نماز روزه‌هاتون و عبادتتای قشنگتون تو ماه خوشگل و ناز خدا قبول باشه و بعد با توجه به همون حس و حال ماه قشنگ رمضون ، یکی دو تا حدیث در مورد قرآن می‌خوام براتون بنویسم:
رسول خدا، حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند:«هر چیزی زیوری دارد و زیور قرآن، آواز خوش است»
نیز« قرآن را با صدای خود خوش کنید؛زیرا صدای خوش، زیبایی قرآن را افزون می‌کند»
نیز« از ما نیست هر کس قرآن را با آواز خوش نخواند»
نیز نقل شده که از ابی عبدالله علیه السلام پرسیدند: آیا هر کس دعا یا قرآن می‌خواند، اگر صدایش را بلند نکند، گویی چیزی نخوانده است؟فرمود:«همین طور است، علی بن الحسین علیه السلام، در تلاوت قرآن خوش‌صداترین مردم بود و هنگام تلاوت صدایش را جنان بالا می‌برد که تمام اهل خانه بشنوند»
امام صادق علیه‌السلام هم خوش صداترین مردم بود و هر گاه شب برای تلاوت بیدار می‌شد، صدایش را بالا می‌برد و وقتی سقاها و دیگر عابران از آن مسیر می‌گذشتند، می‌ایستادند و به تلاوت او گوش می‌دادند.
