2:راستی جبهه وبلاگی غدیر هم با آدرس(http://jwg.parsiblog.com/) موج سایبری مرگ بر آمریکا راه انداخته، می‌تونید با حمایت از این موج، تو فضای سایبری هم فریاد مرگ بر آمریکا رو طنین‌اندازتر کنید.

3:با جفت پسرام سوار تاکسی شدیم تا از راهپیمایی برگردیم،راننده با دیدن خیابونای شلوغ شروع کرد به غر زدن که ببین 4 تا بچه مدرسه‌ای رو جمع کردن آوردن تو خیابونا شعار بدن و بعدشم این‌همه ترافیک و شلوغی و دردسر درست کردن برامون. منم در حالی که شعار مرگ بر آمریکای تو دست پسرم رو نشون می‌دادم، برگشتم گفتم، فعلا که می‌بینید من و دو تا پسرام که مدرسه‌ای هم نیستیم، این همه وقت تو راهپیمایی بودیم و شعار دادیم! طرف ولی کوتاه نمی‌اومد و زیر لب غرغر می‌کرد و یکی دیگه از سرنشینان تاکسی به گمان این‌:ه آتیش دعوا رو خاموش کنه، گفت نه خب حرف آقا به خاطر ترافیکیه که ایجاد شده و می‌گه خب بالاخره باید یه بزرگ‌تری این بچه‌ها رو جمع کنه که اینقدر خیابونا شلوغ نشه و ...، گفتم این حرف حرف بدی نیست که بعد از راهپیمایی یکی کمی نظم بده به افراد و خیابون‌ها و مثلا مربیان مدارس دانش‌آموزا رو جمع کنن، ولی ربطی به اصل ماجرا نداره و امروز نه فقط چند تا بچه مدرسه‌ای، بلکه اکثریت مردم، اون‌هم به شکل خانوادگی و با بچه‌های حتی کوچیکشون اومدن راهپیمایی تا محکم و استوار فریاد بزنن"مرگ بر آمریکا" و فقط یه چشم باز می‌خواد که خوب نگاه کنه و ببینه کیا اومدن و حرفشون چیه و فقط یه عده محدودی هستن که امروز رو درک نمی‌کنن!

حرفای امروز اماممون خیلی دل سوزوند. یادمه اون موقع ها که تو جریان 18 تیر دلمون خیلی سوخت, حداقلش می گفتیم, اینا رسما اعلام می کنن نظریاتشونو و این که با چه مبانی ای مشکل دارن؛ ولی این روزا کسایی امام ما رو ناراحت کردن که همه دم از ولایت می زنن و داعیه ولایت مداری دارن. دولت اصول گرا و محلس ولایی.

______________

الان حداقل دیگه همه باید حواسمونو جمع کنیم که به قول امام خامنه ای, هر چی دشمنا تو دشمنیشون متحدتر می شن و محکم تر, ما هم تو رفاقت هامون محکم تر بشیم و پابرجاتر.

مسلمین «ید واحده» باید باشند.اینقدر در مجلس با هم اختلاف نداشته باشند، جهات شرعی را حفظ بکنند، جهات اخلاقی را حفظ بکنند. هی این به او بدگویی کند، او به این بدگویی کند، این اسباب ناراحتی مسلمانهاست. آقایان می‌گویند، مسلمانها می‌گویند، خوب ما خون بچه‌هایمان [را] داده‌ایم، یک قبرستان اینجا پر است از جوانهای ما، قبرستانهای شهرستان پر از جوانهای ماست که در راه این مملکت و در راه این اسلام اینها کشته شده‌اند. حالا که اینها کشته شده‌اند، آقایان آمده‌اند از خارج و از داخل، با هم نشسته‌اند دعوا می‌کنند. سر چه میراثی دعوا می‌کنید؟ میراث پدر کدامتان است؟ یک قدری آرام باشید. یک قدری توجه کنید به مسائل. هر وقت هر کدام صحبت [می‌] کنید به ضد دیگری نباشد که این خلاف آداب اسلام است، خلاف آداب مسلمین است، خلاف انسانیت است، خلاف مشی انبیا و مشی اولیاست. نکنید این کار را. یک قدری آرام باشید. یک قدری هوای نفس را کنار بگذارید، اشتهار را کنار بگذارید.تمام گرفتاریهای ما سر این هوای نفسی است که ما داریم. اعدا عدوّ  انسان این نفْس انسان است که در بین جنبیه است. این اعدا عدوّ انسان است. یک قدری جلویش را بگیرید، یک قدر مهار کنید.(1)

اگرمکتب اسلام را حفظ بکنید مطمئن باشید که هیچ قدرتی به آنها آسیب نمی‌رساند. یکی از تعلیمات مکتب ما این است که با هم متفق باشیم. هرکسی برضد یکی دیگر بگوید ازمکتب خارج شده است و     اصلا به درد ایران دیگر نمی‌خورد. دولت بخواهد مجلس را تضعیف کند مجلس بخواهد دولت را تضعیف بکند تمامی اینها برخلاف مکتب اسلام و مخالفت بامکتب اسلام است. بایداین آقایان همانطورکه مدعی هستند اسلامی هستیم باید در عمل،قول،خطابه،حرف،نوشته وروزنامه‌هایشان نشان بدهندکه ما مسلمانیم.این چه مسلمانی است که هر روزنامه که برای یک طایفه است به دیگری فحاشی میکند؟ ما چه جوابی به مردم باید بدهیم؟ که مردم باید بگویند چه خبر است که مجلس با رئیس جمهور و رئیس جمهور با مجلس اینگونه می‌کند؟ چرا صدای مردم را درمی‌آورید؟ من از لسان اسلام نصیحتشان می‌کنم که باهم اختلاف نکنید. چه میراثی هست که می‌خواهید قسمت کنید و سرش اختلاف می کنید؟ این همه مردم جوان‌هایشان را دادند و میراث برای شما گذاشتند که شما اینطور توی سرهم بزنید و فساد ایجاد کنید؟ میراث پدرکدامتان است که اینگونه می‌کنید؟ یک قدری باهم رفیق و برادر و دوست باشید. 

____________

1. صحیفه امام خمینی. ج 13. ص 80

2. سخنرانی امام در 15/5/59

امروز جشن تولد یکی از عزیزترین‌ها بود. آره، درسته؛ انقلاب. انقلاب جمهوری اسلامی ایران. خیلی خوش گذشت. هم دیشب ساعت 21 که همه مردم، همه با هم شروع این تولد رو جشن گرفتیم و چقدر با شکوه همه زبان به الله اکبر باز کردیم و هلهله کردیم برای تولد عزیزمون و هم امروز که دیگه سنگ تموم بود. با شکوه هر چه بیشتر، همه، کوچیک و بزرگ ( حتی پسر ریزه میزه من!) و زن و مرد اومده بودن و تو این جشن حاضر شده بودن.

هر کاری می‌کنم، نمی‌تونم قشنگی و عظمت این جشن رو تو قالب کلمات بیارم. به من که خیلی خوش گذشت و هر ثانیه این جشن رو تو پوست خودم نمی‌گنجیدم.

آخر جشن هم رفتیم حرم خانم معصومه(سلام الله علیها) تا بگیم که ما بعد 34 سال، هنوز پشت بهترین رهبر دنیا هستیم و انقلاب اسلامیمون از جونمون هم باارزش‌تره، چه برسه این نون و خوردنی‌ها که فقط خوراک شکمن و کم و زیادش اثری رو عقاید محکم ما نمی‌ذارن و دشمن هر چی هم تحریم کنه، حریف ماها نمی‌شه. ما مردم ایران، کسایی نیستیم که انقلابی رو که بیش‌تر از سیصدهزار شهید پاش خون ریختن به خاطر یه نون و آب کم ارزش، تنها بذاریم و رهبر واقعا عزیزتر از جان خودمون و بچه ها و مامان باباهامونو، تنها بذاریم.